| Symbool | Bk | Protonen/elektronen | 97 |
|---|---|---|---|
| Groep | 11 | Isotopen | |
| Periode | Elektronenconfiguratie | [Rn] 7s2 5f9 | |
| Blok | f | Elektronegativiteit | (Pauling) |
| Bij kamertemperatuur | vast | Atoomstraal | 172 10-12m |
| Dichtheid | 14800 kg m-3
| Relatieve atoommassa |
247 |
|
| Smeltpunt | 1027 oC (1300 K) |
Soortelijke warmte | J kg-1K-1 |
| Kookpunt | 2627 oC (2900 K) |
Warmtegeleidingscoëfficiënt | W m-1K-1 |
Berkelium heeft geen toepassingen.
Berkelium is vernoemd naar de plaats van de oudste campus van de Universiteit van Californië: Berkeley (Verenigde Staten) (foto). Die ontleent haar naam op haar beurt aan George Berkeley, een Iers theoloog en filosoof uit de dertiende eeuw.
In het cyclotron van de Universiteit van Californië in Berkeley (foto onder) zijn veel van de transuranen (elementen zwaarder dan uranium) voor het eerst gemaakt. Zo ook berkelium, dat in 1949 ontstond door beschieting van americium met a-deeltjes:
241
95Am + ? ??? 243
97Bk + 2n
Het ontdekkingsteam bestond uit Glenn T. Seaborg, Albert Ghiorso en Stanley G. Thompson.
De eerste berkeliumverbinding werd in 1962 verkregen: berkeliumchloride, in een minuscule hoeveelheid van 0,000 000 003 gram (dertig nanogram). Metallisch berkelium werd bereid door reductie van het fluoride met lithiumdamp.
Berkelium zou wel eens het meest zeldzame element kunnen zijn dat natuurlijk voorkomt. Men denkt dat er in uraniumerts (foto) zéér kleine hoeveelheden berkelium kunnen voorkomen als gevolg van neutronenreacties.
Berkelium ontstaat op milligramschaal in kernreactoren met een hoge neutronenflux, door botsingen van de neutronen met 238U of 239Pu.
