Toepassingen
Fermium heeft geen toepassingen.
Naam
Fermium is vernoemd naar Enrico Fermi, één van de grondleggers van de moderne kernfysica. Hij kreeg in 1938 de Nobelprijs voor natuurkunde. Fermi stond aan de wieg van de eerste kernreactor, die in 1942 werd gebouwd onder de tribunes van een verlaten football stadion op de campus van de Universiteit van Chicago.
Ontdekking
Net als einsteinium werd fermium in 1952 gevormd bij de kernexplosie 'Ivy Mike' op het eilandje Eniwetok, onderdeel van de Marshall eilanden in de Stille Oceaan. Dit betrof de eerste proef met een waterstofbom (of H-bom). Zo'n bom krijgt zijn explosieve energie uit de fusie van waterstofisotopen, nadat hij is 'aangestoken' met een meer traditionele kernexplosie gebaseerd op de kernsplijting van uranium.
Het eerste fermium werd aangetroffen op koraal verontreinigd met de 'fallout' van de kernexplosie. De analyse nam meer dan twee maanden in beslag en werd gezamenlijk uitgevoerd door wetenschappers van de University of California in Berkeley en de Argonne en Los Alamos National Laboratories (Verenigde Staten). Zestien wetenschappers waren betrokken bij de identificatie van fermium (en einsteinium).
Bij de explosie van de waterstofbom waren als gevolg van hoge neutronendichtheid zeer zware uraanisotopen ontstaan, die tot een aantal transuranen ontleedden. Daaronder ook 255Fm:
238
92U + 17n --> 255
92U
255
92U --> 255
100Fm + 8e-
Voorkomen
Fermium komt niet voor in de natuur.
Bereiding
Fermium kan niet in 'grotere' hoeveelheden worden geïsoleerd, vanwege de korte levensduur van fermiumisotopen (de halveringstijd van 255Fm bedraagt 22 uur).
254Fm is in een reactor met een hoge neutronenflux te bereiken door beschieting van 239Pu met neutronen:
239
94Pu + 15n --> 254
100Fm + 6e-
250Fm ontstaat via het beschieten van 238U met zuurstofkernen:
238
92U + 16
8O --> 250
100Fm + 4n
De opbrengsten bedragen slechts enkele picogrammen.
De wereldvoorraad aan fermiumverbindingen wordt geschat op enkele microgrammen.