La

Lanthaan


Het zilverwitte, gemakkelijk vervormbare lanthaan is een van de meest reactieve zeldzame aardmetalen. Het oxideert gemakkelijk in lucht en wordt ook door water aangetast. De reeks elementen vanaf lanthaan tot en met lutetium (element 71) wordt de lanthaniden genoemd. Het wordt onder andere gebruikt in de anodes van nikkel-metaalhydride batterijen; in een hybride-auto is al gauw meer dan tien kilo lanthaan verwerkt.
Symbool La Protonen/elektronen 57
Groep 3 Isotopen 139 La
Periode Elektronenconfiguratie [Xe] 6s2 4f1
Blok d Elektronegativiteit 1,1 (Pauling)
Bij kamertemperatuur vast Atoomstraal 188 10-12m
Dichtheid 6150 kg m-3 Relatieve atoommassa 138.91
Smeltpunt 920 oC
(1193 K)
Soortelijke warmte J kg-1K-1
Kookpunt 3455 oC
(3728 K)
Warmtegeleidingscoëfficiënt W m-1K-1

Anode metaalhydride batterijen

De meest gebruikte batterijen in hybride auto's zijn van het nikkel-metaalhydride type. Dat metaal is doorgaans lanthaan, het is te vinden in de anode. Een auto als de Toyota Prius heeft al gauw meer dan tien kilo lanthaan aan boord.

 

Vuursteentjes

De vuur'steentjes' in wegwerpaanstekers en klassieke benzineaanstekers (Zippo's) zijn gemaakt van mischmetaal. Dat is een legering van zeldzame aardmetalen met pyrofore eigenschappen. Bij het draaien van het aanstekerwieltje komen zeer kleine deeltjes van het mischmetaal los, die spontaan verbranden. Daardoor ontbrandt het gas of de benzinedamp uit het aanstekerreservoir.

De samenstelling vam mischmetaal hangt af van de mineralen die bij de productie voorhanden zijn. Bij benadering bevat mischmetaal 45-60% cerium, 15-30% lanthaan, 10-20% neodymium, 4-6% praseodymium, 1-2% samarium en 0,5-1% yttrium.

 

Waterstofopslag

Een aantal lanthaanlegeringen kan veel waterstofgas opne­men. LaNi5, een schuimachtige legering van lanthaan en nikkel, zelfs ongeveer vierhonderd maal het eigen volume. De opge­no­men waterstof kan ook weer gemakke­lijk worden ont­trok­ken. Deze legering is daardoor geschikt als medium voor water­stof­opslag.

Batterij-elektrode

De toevoeging van lanthaan aan het metaal voor de elektroden van batte­rijen verhoogt de hardheid en de corrosiebestendig­heid.

Katalysator uitlaatgas

LaPbMnO3 is een goede katalysator voor de omzetting van CO in CO2 en van NOx in N2. Deze verbinding, aange­bracht op lanthaanoxide, is een goedkoop alternatief voor platina en palladium in autokatalysatoren.

 

(Camera)lens

In glas zorgt lanthaanoxide (La2O3) of lanthaancarbonaat (La2(CO3)3) voor een verhoging van de brekingsindex en ver­min­dering van de aberratie (vervaging). Bovendien verhoogt het de chemische weerstand van het glas en de doorlaatbaarheid voor ultraviolet licht. Het glas is daardoor zeer geschikt voor lenzen van camera's en andere optische apparatuur.

Remmer aderverkalking

Lanthaanchloride, LaCl3, wordt gebruikt om  aderverkalking (arteriosclerose) te remmen.

Meer toepassingen


Als element en in legeringen

  • keramiek (LaNi5)
  • metallurgie
  • permanente magneten (LaCo5 en La2Co17)

In verbindingen

  • elektrode voor brandstofcel                                                              La2O3
  • elektrode voor elektronenmicroscoop                                               LaB6
  • elektrodemateriaal                                                                            LaCrO3, LaCoO3
  • keramiek voor ovens met zeer hoog temperatuurbereik                   La­CrO3
  • kristal voor lasers                                                                             3La2O3.3Fe2O3
  • lampen voor de filmindustrie                                                             LaB6
  • Fosfaatverwijdering bij nierdialyse                                                    Lanthaancarbonaat
  • supergeleiding                                                                                  La2-xSrxCuO4, LaBa2Cu3O7

Naam

De naam lanthaan is afgeleid van het Griekse woord lant­ha­nein voor verborgen zijn. Het element was in eerste instantie verborgen in ceriumoxide: het allereerste geïsoleerde cerium­oxide bleek bij nader onderzoek een mengsel van oxiden te zijn, waaronder lanthaanoxide.

 

Ontdekking

De Zweedse chemicus Carl Gustaf Mosander (foto) isoleerde het eerste lanthaanoxide in 1839 uit ceriumoxide. In 1923 werd voor het eerst redelijk zuiver metallisch lan­thaan bereid door elektrolyse van gesmolten lanthaanhalo­geni­den.

Voorkomen

Het aandeel van lanthaan in de aardkorst bedraagt 3,9.10-3 % (op basis van gewicht). Daarmee staat het op plaats 28 in de ranglijst van meest voorkomende elementen.

 

De belangrijkste lanthaanhoudende mineralen zijn:

  • bastnaesiet-(Ce)                 (Ce,La)CO3F
  • bastnaesiet-(Y)                    (Y,La)CO3F    
  • fergusoniet-(Ce)                  (Ce,La,Nd)NbO4
  • gadoliniet-(Ce)  (foto)          (Ce,La,Nd,Y)2Fe,+2Be2Si2O10
  • lanthaniet-(Ce)                    (Ce,La,Nd)2(CO3)3.8H2O
  • lanthaniet-(La)                    (La,Ce)2(CO3)3.8H2O
  • lanthaniet-(Ni)                     (Nd,La)2(CO3)3.8H2O
  • monaziet-(Ce)                     (Ce,La,Nd,Th)PO4 
  • monaziet-(La)                     (La,Ce,Nd)PO4 
  • monaziet-(Nd)                     (Nd,La,Ce)PO4 
  • samarskiet-(Y)                    (Y,Ce,U,Fe+2)3(Nb,Ta,Ti)5O16

Winning

De belangrijkste wingebieden liggen in Austra­lië, China, Mongolië, India, Brazi­lië, de Verenigde Staten van Amerika, Malei­sië, Rusland, Tanzania, Burundi, Madagaskar, Noorwegen en Zweden. 

Vroeger

Lanthaan behoort (vanzelfsprekend)  tot de lanthaniden en de zeldzame aarden. Oorspronkelijk werden deze geschei­den op grond van (uiterst kleine) verschillen in oplosbaarheid van (hydr)oxi­den in loog of van die van hun zouten, voorna­melijk de oxalaten en sulfaten (met name de oplos­baarheid van Ln2(SO4)3.Na2SO4­.xH2O, waarin Ln één van de zeld­zame aardme­talen voorstelt). De oplosbaarheid neemt licht toe naarmate de atoommassa van het lanthanide toeneemt. De verschil­len zijn zo klein dat vele malen herkris­talli­se­ren (1.000 x was geen uitzonde­ring) noodza­ke­lijk was voor een redelijke schei­ding.

Zuiver lanthaan werd bereid door reductie van het chloride of fluoride met natrium of calcium.

 

Tegenwoordig

Pas toen moderne scheidingsmethoden als vloeistofextrac­tie en ionenwisseling werden ontwikkeld (ca. 1950), werd het mogelijk de zouten van de zeldza­me aarden in redelij­ke hoeveelheden te scheiden. Hierbij wordt dikwijls ge­bruik gemaakt van een waterige oplossing, die wordt geëxtraheerd met tri-n-butyl­fos­faat. Deze bewerking kan als continuproces worden uitgevoerd.

Om de lanthaniden te verkrijgen wordt monaziet behan­deld met gecon­centreerd zwavel­zuur (bij 200° C), waarbij oplos­singen ontstaan van de sulfaten van lanthaan, thorium en aanwezige lanthaniden. Na toevoegen van ammonia slaat eerst het thorium­zout neer. Na toevoegen van natri­umsulfaat slaan vervolgens de zouten van de lichtere lanthaniden neer, die na scheiding verder worden gezui­verd.

Vrij zuiver (99 %) lanthaan wordt bereid door reductie van fluoride met calcium of door elektrolyse van gesmolten lanthaanfluoride of -chloride.

Deel dit op: